De appel valt niet ver van de boom
Diegene die me wat persoonlijk kennen, weten dat m’n ouders ooit fotograaf waren en ik waarschijnlijk van hen het virus heb gekregen. Diegene die al bij me thuis zijn geweest, zagen misschien een foto hangen van m’n moeder met mij als kleine baby in de armen.
Vandaag probeerde ik die foto na te maken met mij en de dochter…
Hieronder de foto van m’n moeder en ik, genomen door m’n pa in hun toenmalige studio.
Ik heb de belichting opgezet in een poging de foto na te bootsen, mama Elke bediende de camera.
Voor alle duidelijkheid, ik wou een gelijkaardige foto, geen identieke. In tegenstelling tot de oude foto die naar mijn gokwerk belicht is met een paraplu, koos ik voor zachter licht van een softbox. Daarnaast lijkt me het hoofdlicht op de oude foto ook het enige gebruikte licht. Ik daarentegen heb nog een hairlight gebruikt die van links achter komt om het onderwerp te isoleren van de achtergrond en ervoor te zorgen dat het haar dus niet wegvalt in het zwart van de achtergrond.
Het eerste shot vind ik Fien beter vastgelegd omdat ze op dit beeld mooi lacht. Jammer genoeg had ik hier nog m’n polo aan, het was nog een testshot.
Het shot erna vind ik iets meer overeenkomen met de oude foto qua pose, maar hier lacht Fien niet meer (trekje van de moeder…).
Ik heb Elke ook nog enkele analoge foto’s laten nemen met de Yashika FR1. Op hoop van zegen dat daar iets leuks tussen zit.