Holga-test, eerste resultaten

 

Zoals aangekondigd in m’n vorige blogpost, ging ik ook een geleende Holga testen.

Voor wie de Holga niet kent, het is een Chinees plastieken toestel (zelfs de lens is plastiek, maar er bestaat een versie met glazen lens) die middenformaat film gebruikt. Het ding heeft een vaste sluitersnelheid van ongeveer 1/100sec, maar door de goedkope kwaliteit is die van elk exemplaar lichtjes anders. Op vlak van diafragma zijn er twee opties: zon (ongeveer f/11) en bewolkt (ongeveer f/8). Qua focus is heeft de lens 4 standen: close-up (1m), 2 gezichtjes (2m), groep personen (6m), bergen (10m tot oneindig).
Doordat het goedkoop en plastiek is, wordt de Holga ook standaard geleverd met zwarte tape om de mogelijke lichtlekken af te plakken.
Je moet manueel de foto doordraaien dus ‘multiple exposers’ zijn makkelijk te verkrijgen.
De foto’s kenmerken zich in het algemeen door de sterke vignetting, afwijkende kleuren en lichtvlekken.

Ik leende de Holga van collega Tim Van Den Broeck en kreeg van collega Gert Huygaerts enkele vervallen 120-filmrolletjes.

Ik draaide er een Fuji color NPS 160 in en trok met dochterlief Fien de tuin in.

 

Gezien er geen lichtmeter zit op de Holga en ik er geen ervaring mee had, koos ik het zekere voor het onzekere en downloade een gratis iPhone lichtmeter app.

De film was vervallen in 2006. Reken ongeveer een stop extra belichting per 10 jaar over datum, dat gaf me ongeveer een halve stop extra die ik moest belichten. Het weer zat goed mee en ik las in de tuin een sluitertijd van 1/80sec af bij 160ASA f/8.0. Het proberen waard dus.

Ik merkte tijdens het fotograferen twee moeilijkheden.
Ten eerste is het niet altijd makkelijk de juiste afstand en daarbij horende lensfocus in te schatten. Zeker niet wanneer een kleine van 1 jaar door de tuin waggelt.
Ten tweede is de ‘viewfinder’ links van de lens gepositioneerd en moest ik dus rekening houden met paralax bij de shots van relatief dichtbij.

Na het rolletje vol te hebben geschoten (12 foto’s per rol) reed ik naar Milo-Profi te Kontich gezien die toch op 10min van m’n werk gelegen zijn. ’s Morgens binnen brengen voor ontwikkeling en ’s avonds terug oppikken (ontwikkeld en gesneden per 3) voor nog geen 5 euro.

Eens thuis kon ik de negatieven inscannen via m’n net aangekochte Canoscan 9000F. Ik was verbaasd van de resultaten. Op enkele lichtvlekken na, waren de kleuren zo goed als normaal en was er weinig vignetting. En dat met de combo Holga + vervallen film?
Hoogst waarschijnlijk komt dit omdat er geen felle zon (harde contrasten) waren tijdens het fotograferen. Een andere mogelijke reden, is dat de software Silverfast correcties uitvoert. Ik scande namelijk met de Negafix CCR-optie actief waardoor afwijkende kleuren misschien al grotendeels aangepast worden. Nu geloof ik niet dat alles aan de scanner kan toegewezen worden en ik kijk al met spanning uit naar volgende tests.

Om er dan toch weer wat ‘Holga-feeling’ in te steken, heb ik de scans een kleine behandeling laten ondergaan in Lightroom. Wat kleuren gewijzigd, contrasten verhoogd en vignetting toegevoegd. De lichtvlekken op de laatste zijn niet toegevoegd maar waren zo.

 


 

Maandag een weekje naar de zee en de Holga gaat uiteraard mee. Ik ben benieuwd…
‘k Overweeg eveneens zelf een Holga aan te schaffen, maar dan de 120N versie met hotshoe. Eens zien wat ik kan gedaan krijgen met flash (strobist en studio)…